Gebaseerd op een waar gebeurd verhaal.
Het idee dat ze moest afstuderen gaf Tyrza een benauwd gevoel. Daarnaast had zij nog niet eens een afstudeerstage en de deadline was al over 3 weken. Gelukkig presteerde Tyrza onder druk beter dan normaal en had zij via via een stage gevonden bij een klein cocktailbarretje in Rotterdam. De bar had weinig bekendheid en wist niet zo goed hoe die bekendheid moest creëren voor zichzelf dus dat was een goede start voor haar scriptie. Eenmaal een afspraak gemaakt, vertelde Maarten, een van de eigenaren wat nou precies hun probleem was en wat haar te doen stond. Ook vertelde Maarten dat zij geen kantoor hadden en dat Tyrza dus vanuit huis kon werken of gewoon in de bar plaats kon nemen. Heerlijk dacht Tyrza, ze kon haar eigen tijden bepalen! De perfecte stage, totdat het woord ‘stagevergoeding’ aan bod kwam. Maarten vertelde dat zij geen geld hadden om Tyrza een stagevergoeding te geven, maaaaaaar dat zij geen uitbuiters waren en dat ze haar achteraf een vergoeding zouden geven als haar scriptie echt een toegevoegde waarde bleek te hebben. Er werd gezegd dat dit in het contract zou komen te staan dus ging ze er maar mee akkoord. Liever nu beginnen met afstuderen en van de zomer klaar zijn dan over een halfjaar, wat uiteindelijk zou betekenen dat ze pas in februari 2014 klaar zou zijn. Een week later kreeg Tyrza de afspraak dan ook zwart op wit en geloofde ze dat ‘er een vergoeding op basis van kwaliteit van werk en plan in overleg met student achteraf’ plaats zou vinden, zoals het contract vermeldde.
Eenmaal begonnen ging Tyrza hard aan het werk en deed ze haar best om het bedrijf en zijn werknemers zo goed mogelijk te leren kennen. Ze vond het leuk, omdat zij voor het eerst iets kon betekenen voor een bedrijf en een verschil kon maken… in tegenstelling tot de verzonnen opdrachten die ze kreeg op haar opleiding. Vijf maanden later was Tyrza dan ook klaar met haar scriptie en leverde deze zenuwachtig in. Benieuwd of school het goedkeurde en haar bedrijf natuurlijk. Tyrza haar opleiding vond haar scriptie helaas niet voldoende en zij moest een aantal aanpassingen verrichten. De eigenaren van haar stage Maarten en Ruben waren echter super enthousiast met de resultaten die zij had geleverd. Zij wilden zeker verder gaan met de uitkomsten en ideeën die Tyrza had gegeven en al snel stond er een gesprek gepland hoe ze dit verder gingen aanpakken.
Tyrza was zenuwachtig, enthousiast en bang tegelijk. Zo te horen klonk het dat de eigenaren wilden dat zij voor hun door ging, wat haar super leuk leek, maar toch voelde ze tegelijkertijd druk op haar schouders. Zou zij als onervaren student alles kunnen leveren waar hun om zouden vragen?
Al snel was de dag aangebroken, waarin er gedetailleerd besproken zal worden wat Maarten en Ruben van Tyrza haar scriptie vonden, wat zij ermee wilden doen en hoe ze er verder mee wilden gaan. Tyrza was blij want ze had tenslotte 5 maanden gratis voor hen gewerkt, maar ze zou ervoor beloond worden hoopte ze. Meteen aan de slag kunnen na haar studie zou een geweldige kans zijn. Eenmaal aangekomen werd het Tyrza langzaam duidelijk dat het niet werd wat zij had verwacht. Er werd Tyrza verteld, wat zij zogenaamd allang wist, dat zij natuurlijk geen vergoeding kreeg voor haar scriptie. Hier was geen geld voor. Ze wilden wel dat zij voor beide heren bleef werken en als eerst een vervolg plan zou schrijven als aansluiting op haar scriptie. Als dit was gebeurd en ze hadden er iets aan, dan zou er gekeken worden hoeveel ze haar zouden kunnen betalen.
Tyrza stond versteld. Ze had 5 maanden voor Maarten en Ruben gewerkt en had hen resultaten gegeven waar zij meer dan enthousiast over waren en vervolgens moest ze iets nieuws gaan schrijven en dan hopen of ze daar überhaupt wel betaald voor zou krijgen. De opmerking ‘wij zijn natuurlijk geen uitbuiters’ die Maarten aan het begin van haar afstuderen had gemaakt klonk niet meer zo geloofwaardig.
Tyrza gaf de heren een papier met hoeveel haar scriptie eigenlijk waard was. Zij had thuis al opgesteld hoeveel haar scriptie waard was en het meegenomen voor het geval haar gevoel bij het juiste eind zat. Ze zei niet dat ze perse die bedragen wilde, maar zo kregen ze wel een goede indicatie van wat zij nou eigenlijk de afgelopen tijd had gedaan. Beide heren waren duidelijk te zien beledigd en het gesprek werd al snel afgekapt. ‘Wat wil je hier nou mee zeggen, dat je eerst dit wilt afhandelen voordat je voor ons verder gaat?’ Jaa duhh vieze uitbuiter dat je bent en dat noemt zich een zakenman, is wat Tyrza dacht maar ze hield het netjes. ‘Ehh ja eigenlijk wel’, zei ze. De heren had niet veel meer te zeggen en zeiden dat ze nog van ze zou horen.
Eenmaal thuisgekomen besloot Tyrza de heren een mailtje te sturen dat ze het niet verkeerd moesten opvatten, maar dat tenslotte wel in het contract vermeld stond dat ‘’ er een vergoeding op basis van kwaliteit van werk en plan in overleg met student achteraf“ plaats zou vinden. Ze vertelde dat ze graag voor hun verder ging, maar dat zij wel wilde weten wat haar voordeel eraan zou zijn naast werkervaring en er was haar toch echt een vergoeding beloofd.
De discussie die vervolgens ontstond was ontzettend bizar en kinderachtig. ‘Wat betreft de betaling voor scriptie of onderzoek hebben wij, volgens ons, vanaf het begin duidelijk gemaakt dat er geen sprake is van enige betaling!’, is wat Maarten Tyrza terug stuurde. Ook zei hij dat ze teleurgesteld waren en zich oncomfortabel voelde met de manier hoe zij hiermee omging. Door Tyrza haar aanpak was er dan ook geen sprake meer van een goede samenwerking in de toekomst en ze moest maar mailen hoeveel geld zij wilde en dan zouden ze dat bedrag vervolgens storten op haar rekening.
Hoe lullig de reactie ook was, Tyrza deed haar best om netjes te blijven ipv de heren uit te schelden voor onbetrouwbare koeien. Nou eigenlijk hoefde ze er maar eentje uit te schelden, aangezien Ruben niet eens meer ergens op reageerde de lafbek dat hij was.
Tyrza stuurde netjes terug dat ze het vervelend vond dat deze miscommunicatie was ontstaan en dat ze het jammer vond dat het op deze manier moest gaan. Wel maakte ze duidelijk dat ze het de afgelopen tijd wel naar haar zin had gehad, veel had geleerd en dat ze dankbaar was dat ze daar mocht afstuderen. Bijgaand stuurde ze een kopie van het contract waarin stond dat ‘’ er een vergoeding op basis van kwaliteit van werk en plan in overleg met student achteraf“ plaats zou vinden. Na deze mail werd het erg grappig. Tyrza merkte nadat zij meerdere malen geciteerd had wat plaats vond in het contract, Maarten ook iets wilde citeren (want dit kwam natuurlijk sterker over). Het kwam erop neer dat Maarten en Ruben niet meer met Tyrza wilden samenwerken omdat zij volgens hen de volgende uitspraak had gedaan ‘eerst moeten de financiën voor mijn scriptie afgehandeld worden anders ga ik niets anders doen’. Tyrza moest erom lachen vooral omdat ze deze uitspraak nooit had gemaakt, maar deze op een of andere manier wel de reden was dat ze niet meer met haar wilden samenwerken.
Uiteindelijk was er geen conclusie en zei Maarten niet of ze haar zouden betalen, zo ja wanneer ze haar zouden betalen of hoeveel ze haar zouden betalen. Aangezien er duidelijk geen samenwerking meer plaats zou vinden. Op de 24e stuurde Tyrza dat ze geen conclusie kon trekken uit zijn mail en dat zij hoopte dat ze deze week zou horen wat de oplossing zou zijn (dus of ze haar een vergoeding konden aanbieden). Op de 31e stuurde Tyrza nog een mail: ‘Het kan zijn dat ik me heb vergist, maar ik geloof dat ik nog geen reactie heb mogen ontvangen. Hebben jullie na aanleiding van mijn vorige e-mail al een besluit gevormd? Ik hoop spoedig van je te horen. Groetjes’.
Maarten stuurde terug dat ze er nog niet uit waren omdat ze erg met de situatie in de maag zaten.
Als ze een beetje slim waren storten ze gewoon 20 euro op haar rekening. Er stond in het contract een vergoeding maar er stond nooit hoeveel. Maar zo slim waren ze blijkbaar niet.
Een week later op de 8e kreeg Tyrza een e-mail van Maarten (wat zij niet had verwacht) dat ze aan het kijken waren hoe zij een vergoeding voor haar konden plaatsen in de administratie. Tyrza beantwoorde dat ze de moeite waardeerde en hoopte op een snelle afwikkeling. Een week later mailde ze Maarten weer dat ze nog niets had vernomen en graag zou willen horen hoe het er nu voor stond. Ze kreeg echter geen reactie. Ze besloot om hem maar een sms te sturen met de vraag of hij haar mail had ontvangen en hoe de stand van zaken was. Maarten stuurde terug dat ze er nog niet uit waren omdat ‘wij niet aan zwart geld doen en het daardoor even zoeken is.’
Weer een week later besloot Tyrza weer een sms te sturen met de vraag hoelang het nog zou duren voor er een oplossing was, aangezien ze al 5 weken verder waren. Ze kreeg een positief berichtje terug dat ze maandag een overeenkomst zal ontvangen en die zal moeten tekenen. Vervolgens zou dan het geld gestort worden als ‘vergoeding als vrijwilliger’.
Die maandag ontving Tyrza echter niets in haar postvak en besloot om op dinsdag een smsje te sturen. ‘Hallo Maarten, ik heb gisteren geen overeenkomst van je ontvangen. Kan je mij garanderen dat ik deze vandaag nog binnen krijg?’ Groetjes Tyrza.
Tyrza kreeg daarop een lullig smsje terug waardoor zij besloot het hele onderwerp te laten. ‘Tyrza, ik garandeer jou niets wat denk jij wel. Officieel hebben wij in de overeenkomst duidelijk gemaakt dat wij geen vergoeding zouden betalen. Als jij denkt dat als iemand terugkomt na 3 weken vakantie en jij direct prioriteit nr 1 bent heb je het mis. Het komt goed dat heb ik beloofd. Maar ik wil jou nogmaals wijzen op het feit dat jij gegaan ben voor de quick win. Jij had bij ons een opdracht kunnen krijgen voor de totale implementatie met een uurtarief van €50 maar jij wilde niet luisteren. Nu krijg je van ons €500 netto. Het komt eraan maar nogmaals heb geduld.
Tyrza reageerde vervolgens niet meer. Ze vond het een akelig bericht met loze uitspraken en de manier hoe hij sprak was het duidelijk dat ze niet te maken had met een betrouwbare en redelijke man. Vooral omdat hij eerder had gezegd ‘n mijn totale ondernemersloopbaan krijgt iedereen waar hij recht op heeft en misschien wel meer.’Het bericht moest haar het gevoel geven dat ze een enorme kans was misgelopen, maar gaf haar meer een teleurstellend gevoel richting haarzelf. Was ze echt zo naïef en had ze dit niet vanaf dag 1 kunnen zien aankomen?
Na 2 weken niets meer van zich te laten horen had ze wel het beloofde bedrag op haar rekening, maar blij werd ze er niet van. Ze hadden haar nog steeds het gevoel gegeven alsof ze onkruid was. Ze beloofde zichzelf om de volgende keer niet meer zo naïef te zijn en zich niet meer in te laten met zulke mensen. Tyrza had bijna een halfjaar hard gewerkt en had er uiteindelijk niets voor teruggekregen. Ja, haar diploma mocht zij de maand erna ophalen en ze was weer een ervaring rijker maar ze was erg teleurgesteld. Ze had niet verwacht dat ze zo met haar om zouden gaan terwijl ze toch echt haar best had gedaan en veel van haar creativiteit had gebruikt om hun te helpen op een positieve manier. Maar goed met zulke mensen zal je zo nu en dan te maken krijgen in het leven.
Daarom maakte ze er maar een positieve les van. Na een halfjaar hard werken en toch veel plezier te hebben gehad, had ze wel haar diploma en dat kon geen Ruben, Maarten, Pieter, Abel, Ed of geen andere teringflikker van een man haar afnemen. Nee grapje. Tyrza was een vredelievend persoon en gebruikte zulk grof taalgebruik niet. Zij kwam van een goed milieu en wilde haar wijze lessen delen met anderen, zodat iedereen kon leren van de naïeve Tyrza die na deze verschrikkelijke gebeurtenis zelfmoord pleegde.
Nee dat was een grapje hoor. Tyrza leeft nog 😉