Het was weekend, het was lekker weer en zij en haar vriendinnen hadden zin in een feestje. Toevallig was er een festival om de hoek van haar huis en had ze gratis kaartjes, dus let’s go!
Op het festival aangekomen, gingen zij en haar vriendinnen flink aan de wijn. Het publiek was namelijk stijf en awkward. Een paar wijntjes waren zeker nodig! Toen de wijn was ingeslagen was het meteen stukken gezelliger en konden zij dansen, zingen en swingen zonder zich druk te maken om iedereen die stil stond.
Na een paar dansjes en een polonaise eruit te hebben gegooid merkte haar vriendin op dat een oud vriendinnetje van hen, Kaylee ook op het festival was. Het akelige was alleen, dat die vriendin met een van de vrienden van haar ex ging en hem wilde zij eigenlijk liever niet tegen komen. Haar ex was aardig gestoord en hem kennende zal hij zeker een scene schoppen. Na alle Social Media kanalen te hebben gecontroleerd, kon zij constateren dat haar ex niet aanwezig was en besloot zij om Kaylee op te zoeken.
Eenmaal aangekomen bij Kaylee werden er dikke knuffels uitgedeeld en ze was dan ook meer dan enthousiast om haar weer te zien, totdat zij zich omdraaide. Ineens stond zij oog in oog met haar ex en hij had een blik in zijn eigen die zij niet kon omschrijven. Ze besloot om zijn hand te schudden alsof zij elkaar nooit eerder hadden ontmoet en gelukkig ging hij daar mee akkoord. Omdat ze natuurlijk al zijn vrienden nog kende van vroeger, besloot ze gewoon het rijtje af te gaan en iedereen netjes te groeten. Iedereen was vol enthousiasme, ‘ lang niet gezien, hoe gaat het met je?’ Sommige vonden dat zij hen had verwaarloosd. Dat het uit is tussen jullie betekend toch niet dat je niets meer van je kunt laten horen?!
Ze kon er wel om lachen en vond het leuk om iedereen weer te zien en te spreken, ook al voelde zij een venijnige blik van haar ex in haar rug. Ook merkte zij hoe langer zij met iedereen sprak, hoe bozer hij begon te kijken. Een van zijn vrienden vroeg ook nog of zij nog gezellig wilden blijven bij hetzelfde stage waar zij waren. Zij en haar vriendinnen vonden het prima, want het was gezellig en de muziek was leuk. Echter na een halfuur sloeg haar ex door en gaf een ruk aan haar arm. ‘ What the fuck doe je nog hier?!’ ‘Dit zijn mijn vrienden, waarom ben je nog hier.’ Ze was even stil… ze was namelijk niet meer gewend om met deze situaties om te gaan en wist nu niet wat het verstandigst was om te doen. Haar vriendinnen hoefden er echter niet over na te denken en zeiden dat hij zich maar moest gedragen. Van deze opmerking was hij niet gediend en hij sloeg haar vriendin in haar gezicht. Iedereen schrok en wist alweer hoe laat het was. Voordat iemand iets kon doen, begon hij in het wild om zich heen te slaan. Ze kon gelukkig zelf weg duiken, maar hij had al snel meerdere slachtoffers gemaakt. De beveiliging was er snel, maar eigenlijk te langzaam bij. Uiteindelijk waren er zes beveiligers nodig om hem in bedwang te houden. Vol medelijden keek zij dan ook toe, hij was nog precies hetzelfde als vroeger. Ergens leken woede aanvallen nog erger dan vroeger, of was zij het gewoon niet meer gewend?
Iedereen, inclusief zijn vrienden keken rustig toe hoe hij meegenomen werd, maar niemand volgde hem. Met veel vraagtekens keek zij naar zijn vrienden, die trokken echter hun schouders op. Blijkbaar was dit de normaalste zaak in de wereld en bekommerde niemand zich om haar ex. We zijn dit gewend joh’, zei David,’ dit is al de zoveelste keer, we horen het wel als hij weer op ‘ vrije voeten’ is.’ Zelf kon zij haar oren niet geloven. Ze wist dat haar ex ver ging en hij was een psychisch drama, maar er was dus niemand meer om hem op te vangen. Haar vriendinnen staarden haar aan, ‘ waag het niet om hem nu achterna te gaan, medelijden gaat hem echt niet helpen.’ Ondertussen waren zijn vrienden alweer doorgegaan met feest vieren, maar zij kreeg er buikpuin van. Ze wist dat hij psychisch niet in orde was, maar was er dan echt geen hoop meer voor deze jongen. Zal hij ooit normaal kunnen functioneren in de maatschappij? Zal hij ooit gelukkig worden en zich normaal kunnen gedragen? Is er wel hoop voor dit soort mensen?
Diep in gedachte verzonken stond er ineens een jongen voor haar neus. ‘ Volgens mij is dit van jou…’ Hij had haar ketting in haar hand, die was waarschijnlijk gevallen toen haar ex zo debiel deed. ‘ Was dat een vriend van jou, die zo tekeer ging?’ vroeg hij. ‘Nee, niet meer gelukkig… Hij begon te lachen.’ Zin om een patatje te delen?’ Ze knikte en liep met hem mee. En nu maar hopen dat hij niet net zo gestoord was als haar ex, aangezien zij hem ook had ontmoet bij de patatkraam…