19&20/06
Na maandenlang verhalen te horen van Loes, was het leuk om nu echt te zien waar ze het al die tijd over had. We deden een ‘rondje’ Cusco. Op veel plekjes had ik het idee dat ik het al kende, maar dat kwam natuurlijk door het ge-FaceTime.
Daarnaast was het ook feest in Cusco, dus er waren de hele dag parades. Super leuk om mee te mogen maken!
Aangezien het dinsdag was, gingen we naar salsa les waar Loes elke dinsdagavond heen ging. Veel verwachte ik er niet van. Waarom niet? Ik ben ongeveer 1.73 en alle Peruvianen zijn mini mensjes naast mij, dus zou ik überhaupt wel een danspartner hebben?
De mannen die er waren, waren inderdaad niet langer dan dat ik was, maaaaaarr ik had ze wel flink onderschat. Deze salsa avond was een serieuze work out. Ondanks dat ze soms een kop kleiner waren, er waren er een paar die mij toch flink in de rondte konden gooien waardoor ik soms op een salsa superster leek. Ik vond het geweldig. Zelfverzekerde kleine mannnetjes die het geen probleem vonden om met mij, de grote reus te dansen.
We gingen die avond ook nog uit, maar we maakten het niet al te laat. We wilden tenslotte de dag erna inkopen doen in Pisac.
De volgende ochtend waren we natuurlijk super brak en hadden maar 3 uurtjes geslapen, aangezien we ons niet aan onze beloftes hadden gehouden. Maar aangekomen in pisac voelde we daar niet veel meer van.
Ik wilde kleedjes, sjaaltjes, tasjes, servies, hoedjes en natuurlijk alpaca.
Toen ik eenmaal wist wat ik wilde, ging Loes mijn Spaanstalige Gringa aan de slag. Ze begon te onderhandelen als een pro en ik was super trots. Ze voerde prachtige Spaanse discussies als ze ons probeerde af te zetten en uiteindelijk was het altijd het schattige witte meisje met blauwe ogen die de discussie won.
Uiteindelijk liep ik met 26 tasjes aan spullen Twv 300 euro, waar ik uiteindelijk maar 100 voor had betaald.
We waren tevreden en kapot. Die avond gingen we wel vroeg naar bed. Ondanks dat we ons best doen om fitgirls te zijn, was een hele dag onderhandelen ook een zware work-out.
