Mrs All Inclusive

Het was een donderdagavond toen ik gek werd, ik moest weg! Ik werd gek van de kou, de lange donkere dagen en ik MOEST naar de zon. Ik ging zoeken naar tickets naar een warm land en moest van mezelf voor het weekend een ticket boeken. Toevallig sprak ik Meyline en die wilde er ook even uit, dus zo boekten we op vrijdag een ticket naar de Dominicaanse Republiek voor maart. Zo konden we de kou even ontvluchten.

Normaal gesproken boek ik alles apart, zowel vlucht als verblijf. Ik houd er namelijk niet van om ergens compleet aan vast te zitten. Echter was het hier een beetje lastig. Er werden voornamelijk hele pakketten aangeboden. All inclusive hotels+vlucht. Pakketten waar ik normaal gesproken allergisch voor ben. Alles apart boeken, werd uiteindelijk een stuk duurder, dus had ik mijn eerste all inclusive pakket geboekt. Het zal vast meevallen?!

Aangekomen op Punta Cana werden we ontvangen door TUI. We werden in een busje gestopt en moesten een uurtje rijden naar het hotel in Bayahibe. In de bus werd verteld dat er de volgende ochtend om 9 uur iemand van TUI een uitleg zou geven over de activiteiten. Ik kotste in mijn mond en slikte het weer door. Dacht het effe niet! Misschien overdreef ik, maar ik kon zulke dingen simpelweg niet aan.

Op de eerste dag besloten we flink te bakken en de voorlichting (natuurlijk) te skippen. Toen we om 9 uur in de zon gingen liggen, zagen we dat de helft van de gasten hun handdoek al hadden neergelegd. Ofcourse…

In principe was het prima te doen. We konden aan het water liggen en gezien ons hotel op een berg lag en er altijd een heerlijk windje stond, voelden we het niet als we verbrandde. Zo konden we optimaal bruin worden, ook al deed het achteraf pijn.

Verder planden we zelf onze eigen tripjes. De tour-guide van het hotel vond ons maar raar, vooral omdat we alle informatie wilden over alle tours, maar uiteindelijk niets boekten. Ik moest natuurlijk wel alle mogelijkheden en prijzen vergelijken.

We besloten een auto in het dorp te huren bij Juan en zo reden we zelf naar Santo Domingo en zochten we het avontuur op.

Als we na een lange dag weer terug kwamen, gingen we natuurlijk aan de mojito’s tot we neervielen. De plannen om uit te gaan mislukte daardoor eigenlijk elke keer. We waren te vroeg dronken en konden niet meer normaal op onze benen staan.

Soms begonnen we met mojito’s als ontbijt, namen mojito’s als lunch en zo nu en dan was het ook ons avond ‘eten’. Op deze manier was ik dan ook mijn handdoek verloren. Ik had deze bij het zwembad laten liggen en het personeel had het zogenaamd niet gevonden.

Toen ik na twee dagen weer vroeg of mijn handdoek was gevonden en ze weer van voren af aan begonnen met zoeken, kwam er een boze Spaanse dame bij de balie. Ze was woest dat de gouverneur niet goed werd geholpen en schold het personeel uit. Gouverneur? We zaten in een goed hotel hoor en ik wist niet waar zij vandaan kwam, maar ik wist zeker dat de gouverneur hier niet zou overnachten.

Het personeel bleef maar belletjes plegen, maar het was voor haar niet voldoende. Helaas spreek ik alleen de basis Spaans, dus ik wist niet echt wat er nou precies loos was. Wat ik wel begreep, was dat uiteindelijk voor haar de maat vol was.

Ze begon met handdoeken en slippers te gooien en zo ontstond er voor mijn neus een heel gevecht. Aangezien ik haar als een arrogante bitch vond overkomen, besloot ik daarom het personeel te hulp te schieten.

Ondanks dat de vrouw klein super klein was, was ze wel super sterk. Uiteindelijk was er vijf man nodig haar te overmeesteren. Toen ze haar goed beet hadden, probeerde ze de mannen te bijten. Ik schreeuwde: ‘gooi haar in de oceaan!’ Tot mijn verbazing werd mijn bevel opgevolgd. Ze tilden haar met zijn allen richting het zwembad, stonden op de rand van de berg en gooide haar zo, hup de oceaan in. Iedereen applaudisseerde en de boze mevrouw was afgekoeld. Toen ze het water uit was geklommen, liep ze direct weg en keek niemand meer aan.

Ik moest lachen en voelde dat ik een dikke lip had. Het goede nieuws was wel dat ik geen lip fillers meer nodig had!

Al met al, het was een te korte, maar hele relaxe vakantie. We hebben een prachtige waterval gezien, die we helemaal voor onszelf hadden, we hebben auto gereden, scooters gehuurd, een nachtje geslapen in Bavaro en continue genoten van 30 graden + zon. Ik heb wel veel te weinig van het eiland gezien, maar dat is natuurlijk een reden om nog een keer terug te gaan. Mocht je hier nog niet geweest zijn, dan raad ik het je zeker aan. De mensen zijn heel behulpzaam en de natuur is prachtig (ook al heb ik de helft nog niet gezien). Het is prima om dit land te verkennen op je eigen houtje, want zelfs toen we stopten in the middle of nowhere, hebben we ons nooit onveilig gevoeld.

Het enige moment dat ik me onveilig voelde, was toen die Spaanse mevrouw zo tekeer ging en dat was een gast van het hotel…